Lyra's ontvoering.

Kani was de ontvoerders gevolgt en kwam bij een grot aan, verschillende bandieten stonden bij de ingang om deze te beschermen maar toen Kani aankwam rijden schoten ze allemaal opzij, angst was te vinden in hen ogen terwijl Kani van zijn paard afstapte, hij maakte haar vast aan een boom en vertrok de grot in, hij had geen flauw idee of Achilles hem gevolgt was maar of hij door de ingang heen zou komen wist hij niet.

Kani kwam aan in een grote ruimte, verschillende tafels en banken waren hier te vinden waar de bandieten/clanleden aten, hij keek rond terwijl ze allemaal stil werden toen Kani binnen kwam lopen.

Kani keek naar een gang aan de andere kant van de hal en liep daarnaartoe, hij verdween in het duister van de gang om daarna in een kleinere ruimte uittekomen waar de leider zat.

''Kani!'' Zei de oude man opgewekt, ''Dat is lang geleden mijn vriend!.''

Kani keek de man geirriteerd aan.
''Niet lang genoeg.'' Mompelde hij.

''Was dat het meisje waar je naar opzoek was?'' Zei Kani.
Hij keek rond en zag het meisje in een kooi zitten dichtbij de Leider zijn troon, ook zag hij haar schouder wond.
''Ze heeft medische hulp nodig.'' Zei Kani tegen de leider.

''Die krijgt ze uitteraard!'' Zei de oude man.

''Oja?'' Zei Kani, ''Wanneer dan?''
Hij keek de man koud aan.

''Snel,'' Zei de man, ''Zeer snel.''

Kani keek hem nogmaals aan.
''Iemand heeft je gezien en je mannen vermoord, Hij zal hier niet blij mee zijn.''

De oude man keek Kani verschrikt aan.
''Met de getuige wordt afgehandelt natuurlijk!.''

Kani haalde zijn schouders op en liep naar de kooi toe en voor de kooi hurkte hij neer, hij bekeek Lyra aandachtig.
''Mevrouw Belacqua, ik ben lang opzoek naar u geweest.''

Lyra werd duizelig door het bloedverlies dat ze had door de wond in haar schouder.
Waar was Jumper wat hadden ze hadden ze met hem gedaan?

Ze zag Kani binnen komen, was hij bekend bij deze mensen?
Haar ogen spuwde bijna vuur hoe kon die achterbakse adder.
Vandaar dat hij met haar had willen reizen hij had haar in de val gelokt, hij had laten weten waar ze was.

Ze deed haar ogen even dicht en had moeite om bij bewustzijn te blijven, ze keek Kani aan en haar ogen werden groot toen hij haar naam noemde.
'hoe weet je wie ik ben?' stamelde ze.

Kani keek weer even op naar de oude man.

''Je gaat nu voor medische hulp zorgen.'' Zei Kani bevelend, hij keek de man na terwijl hij richting de grote hal ging, waarschijnlijk om iemand te halen.

Kani keek terug naar Lyra en grinnikte een beetje door haar vuurspuwende ogen.

''Oh, als je je in mijn wereld bevind hoor je wel is wat er gebeurt.'' Zei hij een beetje lacherig.

''De laatste van de Belacqua familie... Lyra Belacqua...'' Hij keek haar met een schuin hoofd aan.

Lyra keek hem wantrouwend aan en zei 'maar hoe kan jij zo veel over mijn familie weten?'
De wond in haar schouder brandden enorm, ze greep er naar.
Er liepen tranen over haar gezicht.
Ze deed haar mantel af en trok de laatste stuk van de pijl uit de wond, ze hapte naar adem om het niet uit te schreeuwen van de pijn.
'waarom zocht je mij?' bracht ze moeizaam uit.

Achilles kwam aanlopen.Niemand hoorde hem.
HIj rende snel achter een rots.
Nu zag je hem niet als ze haar iets deden kwaù hij tevoorschijn.

''Hmm... Dat is me verteld.. ook dat je een buitengewone persoonlijkheid hebt... Dat is wel te merken.''

Hij hoorde voetstappen en keek over zijn schouder, de leider was teruggekomen met wat eruit zag als een dokter, Kani stond op en ging aan de zijkant van de kooi zitten en hij bekeek haar terwijl ze de pijl uit haar wond trok.

''Wist je dat dat best stom is, als het een ader had geraakt dan had je nu dood gebloed.'' Zei Kani.

''Ik zocht je omdat ik daartoe de opdracht kreeg, maar deze heren hebben het toch zelf gedaan.'' Zei Kani terwijl hij naar de dokter keek die de kooi inging om haar wonden te verzorgen.

Lyra trok een grimas en zei 'als ik die pijl er in had laten zitten was het gaan ontsteken.'
Ze keek de dokter aan, ze vertrouwde de man niet hij had een te nep vriendelijk gezicht.
'waarom had je dan de opdracht gekregen me te zoeken? je opdrachtgever wil me zeker dood hebben is het niet?' zei ze.
De dokter maakte te wond schoon en legde een verband over haar schouder en bond het onder haar arm door en deed dat een paar keer.
'zo moet het lukken.' zei de man.

''Zo snel ontsteekt dat niet kleine meid.'' Hij bekeek de dokter terwijl hij begon.

''En nee hoor, verwonden mocht, doden niet, dus nee hij wilde je niet doodhebben.''

Kani keek over zijn schouder naar de oude man en fronste kort, hij keek terug naar de dokter.

''Als het niet lukt, ben je de mijne.'' Zei Kani koelbloedig

De dokter keek Kani enigzins verschrikt aan en vertrok uit de kooi, kani keek hem na.

Achilles keek naar kani.
Hij wist dat hij die gast kende.
En nu wist hij waar van.

Kani voelde een set ogen in zijn rug priemen, hij keek achterom en dacht een schaduw verborgen achter een rots te zien, maar hij schudde zijn hoofd en verloor de gedachte.

Lyra stond voorzichtig op en probeerde uit wat ze allemaal kon met haar rechterarm wat bar weinig was.
Ze keek nors rond in de grot.
Lyra zag dat ze de deur niet goed hadden dicht gedaan en liep er naar toe en liep de kooi uit en gaapte.
'ze zijn niet de slimste zeg.' zei Lyra zacht.
Kani had haar aan gekeken toen ze de kooi uit liep zou hij haar terug sturen?

Kani keek op toen ze uit de kooi liep en keek over zijn schouder naar de Leider die hem ineens flipte, hij hoorde snelle voetstappen uit de gang achter hem komen en ineens stonden er acht gewapende mannen in de kamer, hij keek weer terug naar Lyra en zei: ''Maar ze luisteren wel verdomd goed.''

Hij wachtte af wat zij zou doen.

Lyra keek naar Kani en hoorde opeens voetstappen.
Opeens was ze omsingelt, ze kon eigenlijk geen kant op.
'denk je echt dat je mij op een plek kan houden? gut gut ik dacht dat je beter wist.' zei ze.
Ze hadden haar zwaard niet weg genomen stom van ze.
Lyra haalde een zakje onder haar mantel vandaan en stak haar hand in.
Ze blies het stof rond en zette het op een rennen, ze renden door een gang ze wist niet waar die uit zou komen maar dat zou ze leren om te denken dat ze achterlijk was.
Nu moesten ze haar eerst nog zien te vangen.
Een Belacqua was nooit makkelijk te vangen daar stond haar familie bekent om.

Achilles sprong tevoorschijn.
Hij trok zijn zwaard en bevechten een paar mannen.
Die lyra wouden vangen.

Kani lachtte om haar actie en keek naar de mannen die allemaal in hen ogen stonden te wrijven, hij stond op en keek het meisje na, de Leider brulde van woede en riep naar Kani: ''Dit is jou schuld!''

Kani keek hem aan en fronste.
''Zeg dat nog is, oude gek.''

De man opende zijn mond om iets te zeggen maar deed hem weer dicht en kort daarna riep hij zijn overige mannen achter haar aan te gaan.

Kani wachtte rustig af, in zijn ooghoeken ving hij het silhouet van een man op, hij vroeg zichzelf af of dit Achilles was en hij liep rustig naar de gang toe, in de verte zag hij toortsen vlug wegschieten, een teken dat de wachters achter haar aan gingen, hij kwam uit in de eetzaal en pakte een stuk koude kip van de tafel en at dit op, daarna greep hij een appel en at deze ook op, hij keek naar een hond in de hoek.

De hond had het niet nodig gevonden om de rest te volgen en lag een beetje weg te dommelen, Kani greep een stuk kip en gooide dit naar de hond toe, die vervolgens Kani met een blije kop aankeek.

Kani grinnikte kort en ging zitten om nog wat te eten en te drinken.

Achilles liep naar kani.
En zei "nu weet ik wie je bent"

Kani keek op van zijn voedsel, hij had zijn mondkapje omlaag getrokken om te kunnen eten, hij keek Achilles aan en zei:

''Oja, waarvan dan?''

Kani herkende de man niet, alleen van dat ze elkaar die dag hadden ontmoet, hij stopte met eten en bleef op zijn hoede.

"Weet je nog 10 jaar geleden"zei hij.
Hij hield zijn zwaard vast daaraan moest hij hem herkennen.

Kani keek Achilles fronzend aan.

''Tien jaar geleden?''

Kani haalde beide wenkbrauwen op.

''Oooh! Heb ik toen niet een familie lid van je vermoord of zo? Dat was volgens mij mijn eerste opdracht... Toen kwam jij woest je kamer uitrennen en probeerde je me nog aan te vallen, maar ik verdween in de nacht.'' Zei Kani een beetje lacherig, hij stond op en nam een pas achteruit om Achilles goed te kunnen bekijken en om tevens wat ruimte te creeeren tussen de twee.

Hij keek hem aan .
"Zozo ik heb je gevonden."zei hij.
Hij sloeg met zijn zwaard naar hem.

Kani sprong achteruit toen het zwaard naar beneden kwam, hij trok beide zwaarden van achter zijn rug uit hen schedes en keek Achilles aan.

''Luister is, als ik je pa al kon vermoorden toen ik een jochie was, wat zegt dan dat ik jou ook niet nu kan vermoorden?'' Zei kani.

Kani manouvreerde zichzelf achter een tafel en bekeek Achilles aan de andere kant.

"Omdat ik veel veroverd heb,en nu ouder ben"zei hij.
Zijn schild in de ene en zijn zwaard in de andere.

''Veroverd?'' Zei Kani op een plagerige toon.

''Ha, je zal je eigen tuin nog niet veroverd hebben.''

Kani liet beide zwaarden weer in hen schede's glijden en pakte de houten tafel bij de rande op en flipte hem om richting Achilles, hij liet weer los en greep twee werpdolken, beide liet hij over de tafel richting Achilles vliegen, daarna greep hij weer snel naar zijn zwaarden die hij uit hen scheden trok.

Achilles trok zijn schild.
Hij ontweek zijn werpmessen .
"Ik heb perzie veroverd en nog meer"zei hij .
Hij verdween onhoorbaar.

Haalde zijn schouders op en besloot zijn weg naar buiten te maken, hij sprong op een tafel en rende snel naar de uitgang, hij had hier geen zin in, hij verdween, niet wetend of Lyra weer gevangengenomen was.

Eenmaal buiten gekomen greep hij zijn paard en sneed het touw los wat het paard vasthield, hij reed weg, over de gebergte naar een andere grot, zijn paard maakte genoeg snelheid om te zorgen dat Achilles hem niet bij zou kunnen houden met zijn beppaking.

Kani verdween als sneeuw voor de zon.